ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.

Θετικό ήταν το αποτέλεσμα του αιτήματος των καταστηματαρχών που νοικιάζουν δημοτικά καταστήματα για μείωση μισθώματος. Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου μίλησε για μείωση 20% στους ελεύθερους επαγγελματίες που μισθώνουν τα καταστήματα του Δήμου Κοζάνης και έρχεται να εναρμονιστεί με την καθολική θα λέγαμε μείωση των ενοικίων που ζητούν ολοένα και περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες λόγω της οικονομικής κρίσης.
Τι γίνεται όμως με τα ακίνητα που μισθώνει ο Δήμος ως ενοικιαστής; Δεν είναι και λίγες οι υπηρεσίες του Δήμου που δεν στεγάζονται σε ιδιόκτητους χώρους (Δημοτική Αστυνομία, ΔΕΥΑΚ, ΔΕΜΚΟ, ΔΕΠΑΚ, ΔΕΠΕΠΟΚ, ΔΕΤΚ, ΚΕΚ, ΤΥΔΚΥ κ.α.) και λόγω έλλειψης αναγκάζονται να καταφύγουν στο ενοίκιο. Αλήθεια τι ποσά δαπανώνται από τη τσέπη μας για να στεγαστούν όλες αυτές οι υπηρεσίες; Δεν αξίζει ο Δήμος να ζητήσει από τους ιδιοκτήτες τους να του μειώσουν το ενοίκιο; Κι αν πετύχαινε τη μείωση των ενοικίων από τις πρώτες μέρες που τέθηκε, από το Μάρτιο του 2010 δηλαδή, τι επιπλέον ποσό έχουμε πληρώσει ως δημότες; Και γιατί δεν το έκανε έστω από την 1η Ιουλίου ημερομηνία κατά την οποία ζήτησε ο υπουργός Οικονομικών να εφαρμοστεί μείωση τουλάχιστον 20% των ενοικίων των κτιρίων που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες; Δεν βρέθηκε ένας μέσα από το Δημαρχείο να σκεφτεί ότι την απόφαση αυτή μπορούμε να την εκμεταλλευτούμε και για τα κτίρια που νοικιάζουν οι Δημοτικές μας Επιχειρήσεις; 6 μήνες πέρασαν και θα πρέπει να μας πείτε το ποσό που χάσαμε έτσι για να καταλάβουν κι οι νέοι δημότες της Κοζάνης κατά το πόσο ικανοί είστε να διοικήσετε ή όχι. Εκτός κι αν σας περισσεύουν χρήματα για να τα σκορπάτε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Κι όχι μόνο μείωση έπρεπε να ζητήσετε εδώ και τόσους μήνες αλλά να αναζητήσετε κιόλας τα ακίνητα όπου το μίσθωμα είναι υπερβολικά δυσανάλογο σε σχέση με τα ισχύοντα μισθώματα της ζώνης στην οποία τα εν λόγω ακίνητα εντάσσονται. Γιατί ως γνωστόν τα ενοίκια που πληρώνει το ευρύτερο Δημόσιο και οι κάποιοι άλλοι φορείς, όπως οι τράπεζες, είναι υψηλότερα σε σχέση με τα δεδομένα της αγοράς, ας μην κρυβόμαστε. Μετά για ποιο συμφέρον του τόπου να μιλάτε;